මාත් කන පරිප්පු..

පානුයි පරිප්පුයි මතුවට බුදු වේවා කියලා පැරැන්නෝ කියල තියෙන්නේ නිකන් නෙවෙයිනේ.පරිප්පුවක් හදා ගත්තම ලංකාවේ අපිට නම් ඉතින් වේල් තුනම ගොඩ. ඒ උනාට මෙහෙනම්  පරිප්පු ගිනි ගණන්,ඒක ගන්නත් යන්න ඕනේ හද්ද දුරක්..

කොහොමින් හරි ඕක ගත්ත කියමුකෝ,ඊට පස්සේ ඉතින් අංගොඩයා ඕක කන්නේ නිකන් රත්තරන් කනවා වගේ.. දැනට මාසෙකට විතර කලින් බලනකොට ඉතුරු වෙලා තිබ්බේ හුන්ඩුවක් විතර,පෙරේත කමට ඔය ටික දමල අරින්නත් ආසයි.. අයිත් ගෙන්න යන්න තියෙන දුර මතක් වෙනකොට ඉවර කරන්නත් ලෝබයි.. (ගානත් මතක් උනා) ඔන්න ඔහේ කියලා අරන් තිබ්බා පස්සේ විසේස දවසක හදනවා කියලා,තිබ්බා තිබ්බාමයි ඊයේ පෙරේදා වෙනකන් හාංකවිසයක්වත් මතක් උනේ නැහැ..

ලඟදි ඔන්න උයන්න මොකුත් නැතුව එහෙ මෙහෙ අතපත ගානකොට හම්බුනේ නැතැයි ඉතුරු වෙච්ච පරිප්පු මල්ල.. දැන් ඉතින් හංගලා තිබ්බ නිධානයක් පහල උනා වගේ.. පෙරේත කමට දිව බඩේ ගැවෙනවා..  දඩ බඩ ගාල සේරම ලෑස්ති කරලා ගත්ත පරිප්පුව හෝදලා ලිපේ තියන්න..

මීට කලින් කාපු පරිප්පුවක්.. 

හම්මටසිරි කිරි අප්පොට බල්ලෝ පැනපි කිව්වලු.. පරිප්පු හුන්ඩුවත් එක්ක ගුල්ලෝ හුන්ඩු දෙකක් විතර වතුරේ පාවෙනවා.. ආයේ මොනාද ඉතින් පරිප්පුවේ අදහස ඇත ඇරලා දැම්මා.. වැඩි ලෝබ කමට ගිහිල්ලා අන්තිමේ කන්න තිබ්බ පරිප්පුවත් නැහැ,ඒ මදිවට ප්‍රාණඝාත අකුසලයකුත් කරගත්තා..

අන්තිමේ ඉගෙනගත්ත පාඩම තමයි පරිප්පු නෙමෙයි රත්තරන් උනත් ඕනේ වෙලාවට පාවිච්චි කරේ නැත්තන් ඒක එගොඩටත් නැහැ මෙගොඩටත් නැහැ.. කෙලින්ම දෙගොඩ තලා යන වතුරේ..